Разьлятаюцца дзеці,
Свае гнёзды ўюць,
Свае мэты, надзеі,
Жыцьця долю сваю,

Разьлятаюцца дзеці,
Праз жальбу і тугу,
На тваё ўлоньне, сьвеце,
Іх люляць аддаю,

Разьлятаюцца дзеці
Каб драбніць і яднаць

Талерам срэбным Месяц гарыць,
Зьзяе ўсёй моцай поўні,
Пакінуўшы човен латаны, стары,
Сабраўшы аблокаў бавоўну,

Юпітэр стракаты туліцца блізка,
Зь ім дзетак найбольшых чацьвера;

Талерам срэбным Месяц гарыць,
Зьзяе ўсёй моцай поўні,
Пакінуўшы човен латаны, стары,
Сабраўшы аблокаў бавоўну,

Юпітэр стракаты туліцца блізка,
Зь ім дзетак найбольшых чацьвера;

Час чмяля.

Хвалі першага цяпла
Прынесьлі кіпень абрыкосам,
Над імі крылы чмель ўзьняў,
Спрасонку чмыхнуў у поўны голас,

Пасьля снобачаньняў зімовых
Карціць яму гудзець, лятаць,

Час чмяля.

Хвалі першага цяпла
Прынесьлі кіпень абрыкосам,
Над імі крылы чмель ўзьняў,
Спрасонку чмыхнуў у поўны голас,

Пасьля снобачаньняў зімовых
Карціць яму гудзець, лятаць,

Бабровы сьлёзы.

Бабровы клопат гольный, жыць каля ракі,
Ляпіць на глее, гольлях, буды, заплыты,
А іх рака змывае сьмецьцем кожны год,
Быццам доля злая пануе над жытлом.